Κοίταξε μια μέλισσα,
πούθε να 'χει φτάσει
ίσως να 'χει διάσελα
ίσως να 'χει διάσελα
και βουνά περάσει.
Κάπου εκεί στο δρόμο της,
βρήκε κάποιον ανθώνα.
Πλήθος άνθη τρύγησε
βρήκε κάποιον ανθώνα.
Πλήθος άνθη τρύγησε
με σκληρό αγώνα.
Και αμοιβή του κόπου της
κέρδισε εν τέλει,
κάτι τόσο ελάχιστο,
κάτι τόσο ελάχιστο,
μια σταγόνα μέλι.
Έτσι σαν τη μέλισσα,
πάντοτε μοχθούμε,
και σε κήπο ολάνθιστο
και σε κήπο ολάνθιστο
θέλουμε να βρεθούμε.
Μα οι φροντίδες άγρυπνες
μας τρυπούν σαν βέλη,
και είναι όλος ο κόπος μας,
και είναι όλος ο κόπος μας,
μια σταγόνα μέλι.
Μέλι δίχως βάσανα
και χωρίς οδύνες,
γεύονται ανίδρωτοι,
γεύονται ανίδρωτοι,
μόνο οι κηφήνες.
Ασημάκης
Γιαλαμάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου